چکیده قانونگریزی، از مهم ترین عواملی است که جامعه را به سوی انحطاط، سوق میهد. لذا امام علی علیهالسلام در نهجالبلاغه مصادیق آن را مورد اشاره و بررسی قرار دادهاند. واکاوی قانونگریزیهای دوران عثمان،از این جهت که تصویری از زمینهها و عوامل انحراف جامعه و انحطاط آن را نشان می دهد، اهمیت دارد. عثمان از اجرای بعضی از قوانین خودداری نمود،یا قانون را به صورتی که مطابق منفعت و خواست خود میدید تفسیر کرد. او، در انتخاب کارگزاران و تقسیم بیتالمال و توجه به اعتراضات مردم، قوانین پذیرفتهشده اسلامی که منبعث از احکام قرآن وسنت پیامبرﷺ بود را کنار نهاد.اقدامات او، باعث بروز نشانههای انحطاط و ایجاد نارضایتی عمومی شد. پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش قانونگریزی در انحطاط جامعه از منظر نهجالبلاغه تدوین شده و موضوع، به روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفتهاست.نتایج پژوهش، وجود رابطه معنا دار بین قانونگریزیهای عثمان و انحطاط جامعه را نشان میدهد.